เจาะแผน Happy University ใช้ “ความสุข” ปลุกศักยภาพมหาวิทยาลัย

        เจาะแผน Happy University ใช้ “ความสุข” ปลุกศักยภาพมหาวิทยาลัย

        เชื่อไหมว่า แค่สร้าง “ความสุข” มหาวิทยาลัยไทยก็มีสิทธิ์มงลง ลุ้นตำแหน่งมหาวิทยาลัยระดับท็อปของโลกได้ จริงหรือไม่จริงต้องลงมือทำเอง ถ้าจะถามว่าใครล่ะจะเป็นคนลงมือทำ โครงการ Happy University มีคำเฉลย

        “มหาวิทยาลัยแห่งความสุข” หรือ Happy University เป็นแนวคิดที่สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล ริเริ่มศึกษา วิจัยและดำเนินการมาตั้งแต่ปี 2556 โดยได้รับการสนับสนุนจากสำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.) จากแนวคิดที่ว่า มหาวิทยาลัยที่มีความสุข จะสามารถสร้างองค์ความรู้และนวัตกรรม รวมถึงถ่ายทอดความรู้และสร้างคนที่มีคุณภาพได้ดีขึ้น หลังจาก 2 เฟสแรกใน 7 ปีที่ผ่านมา คราวนี้ถึงเฟสที่ 3 ซึ่งเป็นหัวใจของโครงการแล้ว คือ การสร้างระบบที่เรียกว่า “ปัญญานิเวศ”

        รศ.ดร. ศิรินันท์ กิตติสุขสถิต หัวหน้าโครงการ การสนับสนุนระบบปัญญานิเวศเพื่อการสร้างเสริมมหาวิทยาลัยแห่งความสุขสู่องค์กรสุขภาวะที่ยั่งยืน หรือ Happy University มาเล่าเคล็ดลับง่ายๆ ของการสร้างระบบปัญญานิเวศว่า “ความสุขอาจจับต้องไม่ได้ แต่รู้สึกได้ และสร้างได้ เป้าหมายของ Happy University คือ เราจะชวนมหาวิทยาลัยอย่างน้อย 50 แห่งมาร่วมกันสร้างสิ่งแวดล้อมที่เอื้อต่อการสร้างความสุข ทำให้ทุกคนไม่ว่าจะเป็นบุคลากร นักศึกษา หรือใครก็ตามที่ทำงานเกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยมีความใกล้ชิดสนิทสนมกัน รู้สึกดีต่อกัน จนเกิดวัฒนธรรมองค์กรที่แข็งแกร่ง มีพลังและแรงบันดาลใจที่จะสร้างองค์ความรู้และนวัตกรรม ถ่ายทอดได้สนุก และเรียนรู้ได้อย่างมีความสุข จึงจะสร้างทรัพยากรมนุษย์ที่มีคุณภาพออกสู่สังคมได้”

        ก้าวทีละก้าวสู่ความสุข

        การสร้างความสุขขององค์กรใหญ่ที่มีคนเป็นพันต้องอาศัยการวางแผนกิจกรรมอย่างเป็นระบบ ค่อยเป็นค่อยไป  จากความรู้และประสบการณ์ตลอด 7 ปีที่ผ่านมา  Happy University  แนะว่าการสร้างสุขในมหาวิทยาลัยทำได้ใน 7 แผนงาน มาดูกันเลย

        แผนงานแรก คือ การลงนามในบันทึกข้อตกลงความร่วมมือระหว่างมหาวิทยาลัยกับโครงการ ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นในระดับนโยบาย แผนงานที่ 2 คือ การสำรวจคุณภาพชีวิต ความสุข ความผูกพันองค์กร  และสมดุลระหว่างชีวิตกับการทำงานของทุกคนในมหาวิทยาลัยเสียก่อน เพื่อให้ทราบว่ามหาวิทยาลัยแต่ละแห่งที่เข้าร่วมเป็นภาคีนั้นมีระดับความสุขมากน้อยแค่ไหน และควรต้องทำอะไรต่อไป

        แผนงานที่ 3 และ 4  คือการสร้างเอนเนอร์จีล้นๆ สร้างเคมีเข้ากันในมหาวิทยาลัย ได้แก่ กิจกรรมสนุกๆ ในการอบรมบุคลากรในทุกส่วนงานเพื่อสร้างทั้ง “นักสร้างสุข” และ “วิทยากรมืออาชีพ” ที่จะเป็นกลไกหลักในการจุดประกายการสร้างความสุขในทุกระดับตามที่กำหนด ต่อด้วยแผนงานที่ 4 คือ การเสริมสร้างสุขภาวะในกลุ่มนักศึกษา รุ่นพี่ชวนรุ่นน้องปรับพฤติกรรมที่นำไปสู่การมีสุขภาพดี สร้างความใกล้ชิดระหว่างรุ่นพี่รุ่นน้อง และสร้าง “วิทยากรมืออาชีพ” ในกลุ่มนักศึกษาเพื่อจัดอบรมให้รุ่นน้องต่อไป  

        แผนงานที่ 5 จะเน้นการจัดกิจกรรมศูนย์การเรียนรู้มหาวิทยาลัยแห่งความสุข ซึ่งจะมี 5 มหาวิทยาลัยที่ได้รับคัดเลือกเป็นต้นแบบและเป็นศูนย์กลางการเรียนรู้ การแลกเปลี่ยนประสบการณ์ เพื่อช่วยให้มหาวิทยาลัยภาคีเป้าหมายทั้ง 50 แห่งสร้างองค์กรที่มีความสุข มีสุขภาวะที่ดีต่อไป

     แผนงานที่ 6 แน่นอนว่าต้องมีการวัดผล โดยจะมีการประชุมคณะกรรมการกำกับทิศการสนับสนุนตัวชี้วัดการประเมินตนเองของ 5 มหาวิทยาลัยที่เป็นศูนย์เรียนรู้มหาวิทยาลัยแห่งความสุข คณะกรรมการนี้จัดตั้งโดยมหาวิทยาลัยมหิดลผู้เป็นเจ้าของโครงการ โดยจะมีการประชุมปีละ 2 ครั้ง  และแผนงานสุดท้ายคือการประชาสัมพันธ์เพื่อเผยแพร่แนวคิดและหาแนวร่วมเพิ่มเติมเพื่อขยายผลต่อไป